Pierwsza stała stolica została założona w okresie Nara w 710 roku n.e., miasto Heijo-Kyo stało się centrum sztuki, religii i kultury buddyjskiej. Obecna Rodzina Cesarska ma swoje początki ok. 700 roku n.e., jednak do 1868 roku (z kilkoma wyjątkami) miała wysoki autorytet, ale mało władzy. Do roku ok. 1550 władza polityczna została podzielona na kilkaset jednostek lokalnych, czy „domen” kontrolowanych przez lokalnych „daimyo” (panów feudalnych), z których każdy miał do dyspozycji własne oddziały samurajów. Ieyasu Tokugawa objął władzę w 1600 roku, rozdał ziemię swoim zwolennikom oraz założył „bakufu” (rząd wojskowy) w Tokio. „Okres Tokugawa” cechował dobrobyt i pokój, ale Japonia celowo zamknęła się przed misjami chrześcijańskimi i niestety, niemalże całkowicie odcięła kontakt ze światem zewnętrznym. W 1860 rozpoczął się okres Meiji, a nowe kierownictwo krajowe systematycznie skończyło z feudalizmem i przekształciło izolowany i zacofany kraj wyspiarski w światową potęgę, uważnie śledząc modele zachodnie. Począwszy od 1931 roku Japonia prowadziła wojny z Chinami, Stanami Zjednoczonymi (1941), ale została pokonana w Wojnie na Pacyfiku przez Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię.
Po wojnie okupowana przez USA i pozbawiona zdobyczy terytorialnych, Japonia przekształciła się w pokojowy i demokratyczny naród. Po 1950 roku kraj cieszył się bardzo wysokim tempem wzrostu gospodarczego, i stał się światową potęga gospodarczą, zwłaszcza w produkcji samochodów i elektroniki. Od lat dziewięćdziesiątych poważnym problem jest stagnacja gospodarcza, a także trzęsienie ziemi i Tsunami w 2011 roku powodujące masowe alokacje.
To natomiast flaga Japonii. Przedstawia ona czerwony krąg na białym tle, co symbolizuje wschodzące słońce. Proporcja flagi wynosi 2:3. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz